Chapter 32 cz. 1 ~ ' It was a dream' .

 Gdy tylko Asia, Luke i Harry weszli do domu za babcią Asi, do ich nozdrzy dobiegł przyjemny zapach domowego, pysznego obiadu. Chłopakom aż oczy zaświeciły się, gdy zobaczyli stół zastawiony różnymi, smakowicie wyglądającymi potrawami.

- Babciu, to wszystko dla nas?- Asia z rozbawieniem patrzyła na seniorkę rodu- Przecież nas jest tylko troje, a nie dziesięcioro, nie damy rady tego zjeść.

- Damy, damy, no nie Hazz?- usłyszała zafascynowany widokiem pysznych potraw głos Brooksa, co bardzo ją rozśmieszyło.

- Ależ oczywiście, przecież nie może się nic zmarnować- rzucił chłopak, siadając do stołu obok Luke'a.

- Widzisz wnusiu, nic ty się nie przejmuj, przynajmniej chłopaczki sobie pojedzą- babcia poklepała dziewczynę po ramieniu, ucieszona z tego, że chłopakom tak wszystko smakuje. Asia usiadła przy stole i z rozbawieniem patrzyła na Hazze i Lukea. Nie to, żeby wyglądali jak wygłodniałe dzieci, jakby ktoś chował przed nimi jedzenie, nie, wcale. Pałaszowali wszystko, nie odzywając się przy tym ani słowem.

*Następnego dnia*

Ciepłe promienie słońca zostawiały na twarzy brunetki kolejne wakacyjne pamiątki, jak co roku na jej nosie pojawiały się urocze piegi. Siedząc na dużej huśtawce, pomiędzy Harrym i Lukem, mając rękę tego pierwszego na swoim kolanie i łokieć tego drugiego przy swoim brzuchu rozmyślała nad planem dzisiejszego dnia.

- A może po prostu spacer?- zaproponował Styles nie otwierając oczu. Siedział z twarzą wystawioną do słońca i delektował się czystym powietrzem.

- No, poszukajmy tych krów w końcu- rzucił Lu i gramoląc się okrutnie, zeskoczył z huśtawki by sięgnąć po stojący na stoliku zimny napój.

- Boże, Luke, ile razy ci mówić, że tu chyba nikt nie ma krowy- zaśmiała się dziewczyna.

- Też mi wieś, od siedmiu boleści- zniesmaczony usiadł znowu na swoim miejscu, a Asia i Harry strzelili tak zwanego facepalma.

- Dobra, pójdziemy i zobaczymy. W sumie dawno tu nie byłam, może coś się zmieniło- z uśmiechem zeszła na ziemię i pociągnęła Harryego za rękę.

- Ale co, już teraz?- zapytał zdziwiony.

- No a na co czekać? Potem będzie jeszcze bardziej gorąco- odgarnęła grzywkę z czoła i kiwnęła na chłopaków.

- Superaśnie- wyszczerzył się Luke, a chłopak spojrzał na niego z politowaniem. Tak w trójkę ruszyli zwiedzać malowniczą okolicę. Początkowo nie spotkali prawie nikogo, póki nie zbliżyli się do szkoły, a właściwie Orlika, który się przy niej znajdował. Wydawać by się mogło, że o tej porze roku nikogo się tu nie zastanie, jednak było to mylące. Na płycie boiska kilku chłopców rzucało piłeczką patlantową, a część grała w kosza.

- Aśka?- dziewczyna usłyszała znajomy głos, odwróciła wzrok i spojrzała na postać lekko oniemiałego, lecz szczerze uśmiechniętego chłopaka. Rzucił gdzieś na bok piłkę do kosza i wyszedł poza ogrodzenie Orlika.

- Co ty tu robisz?- podszedł bliżej, przyjrzał się dziewczynie, nie zwracając uwagi na towarzyszących jej chłopaków i już po chwili trzymał dziewczynę w swoich ramionach.

- Kordian, ile ja cię nie widziałam?- uśmiechnęła się szczerze- Nic się nie zmieniłeś- spojrzała na niego od góry do dołu. Szerokie spodenki, długa koszulka, te jego szerokie ramiona, szare spojrzenie i szeroki uśmiech. No i ten pieprzyk nad lewym kącikiem ust.

- No szalenie długo- zaśmiał się i jakby dopiero wtedy dostrzegł przyglądających mu się bardzo uważnie dwóch osobników. Asia jakby wróciła na ziemię i przypomniała sobie o Harrym i Luke'u.

- Kordi, to Harry- chwyciła swojego chłopaka za dłoń i spojrzała na niego tak, jakby była z niego bardzo dumna.

- No przecież wiem kto to jest- zaśmiał się blondyn- Jeszcze co nie co z tej muzyki śledzę- rzucił i wyciągnął dłoń do Loczka, na co Harry odpowiedział tym samym, ale bez żadnego uśmiechu.- Ale co taka gwiazda robi u nas?- zdziwił się Kordian.

- Ja i Harry od jakiegoś czasu jesteśmy parą- Asia powiedziała dumnie, przytulając się do Stylesa, na co ten pochylił się i ją pocałował.

- Dokładnie tak. I żadna gwiazda- rzucił Harry patrząc na chłopaka- A ty to....?- zapytał

- Mieszkam tu niedaleko i tak się jakoś z Asią znamy kupę czasu.

- Mnie to nie przedstawisz?- Luke udawał oburzenie- Luke jestem, kumpel Harryego i Asi- uścisnął rękę chłopakowi.

- To może dołączycie się do gry?- Kordian wskazał boisko.

- Może innym razem, teraz chce pokazać chłopakom okolice- dziewczyna uśmiechnęła się lekko.

- Zaprowadź ich do starego młynu, albo na skałki- chłopak puścił do niej oczko, co Harry szybko zauważył.

- Na pewno pokaże nam wszystko- powiedział pewnie- My się zmywamy- dodał. Za chwilę pożegnali się z blondynem i skierowali się w dalszą drogę. Gdy się odwrócili, usłyszeli za swoimi plecami okrzyk jednego z chłopaków:

- Kordian, łap!!- Asia odwróciła się na chwilę, by zobaczyć o co chodzi. W tym jednak momencie poczuła ogromny, przeszywający ból w skroni. Przed oczami zrobiło jej się ciemno i nie wiadomo kiedy, upadając na ziemię, straciła kontakt ze światem...

***


Częśc pierwsza jest :D

Niby normalnie, a jednak nie XD W drugiej zobaczycie co sie stanie XD


Enjoy x